...και πρέπει να γίνουν όλα, όπως ορίζεται..και ας μην θυμάμαι από πότε είμαι άνεργος, να καλύψω τα έξοδα για την κατασκήνωση του παιδιού, χάλασε κι ο ηλιακός και πρέπει να γίνει, κι έλεγα καλοκαίρι δεν θα 'χουμε πολλά έξοδα τώρα που δεν καίει ο καυστήρας, είναι κι η ΔΕΗ, ειδοποίηση πως καθυστέρησα την δόση του διακανονισμού, πρέπει μόλις πληρωθώ να καταθέσω και τις δόσεις των δανείων, για το σπίτι και το αυτοκίνητο....θέλει και service κι αυτό σε διακόσια χιλιόμετρα, σαν νεράκι τα χιλιόμετρα περνάν...γρήγορα σαν την ζωή που τρέχει με τις υποχρεώσεις, λάστιχα για το μηχανάκι; Ξεκινάω και σπινιάρω, σαν Φόρμουλα 1 στον τερματισμό είναι τα λάστιχα, πότε θα περάσει κι ο μήνας να μπει το ταμείο ανεργίας μήπως κλείσω καμιά τρύπα, δύσκολους καιρούς διάλεξα να κόψω το τσιγάρο...άλλο ένα έξοδο αν κάπνιζα σκέφτομαι
τον άλλο μήνα συμπληρώνεται ένα μήνας με καθυστέρηση για το εμβόλιο του σκύλου, ''εντάξει'' ούτε εγώ παίρνω τα φάρμακα για το κρύωμα...το μάτι θα περάσει δεν πήρα τα φάρμακα για αυτό κάνω συχνές πλύσεις με χαμομήλι, γίνονται πράγματα όμως, θα βάψουμε τα δωμάτια των παιδιών, ευτυχώς δεν είναι ακριβά τα χρώματα, βούρτσες και τα υπόλοιπα τα έχω σε καλή κατάσταση
τι να κάνω, τι να κάνουμε δεν βγαίνει το πράγμα, και το επίδομα απ' τον ΟΑΕΔ τελείωσε, όμως πρέπει να γίνουν όλα όπως ορίζεται... καλύτερα που δεν κάνανε παιδιά, πως θα βγαίναμε. Βρήκα και δεύτερη δουλειά, μαύρα εννοείται, τρεις ωρίτσες, κοιμάμαι ελάχιστα πια, τρεις μήνες τώρα δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώω, ευτυχώς μ' αρέσει η δουλειά. Είναι κι η διατροφή, έπρεπε να παντρευτούμε; Αναρωτιέμαι....τι νόημα έχει πια το ερώτημα
καζάνι που βράζει νοιώθω το κεφάλι μου, ξέρω κι άλλους που είναι σαν κι εμένα, δεν με νοιάζει για τους άλλους, τα 'χω ''παίξει'', δεν με νοιάζει για τους άλλους, παν να με πιάσουν ενοχές για αυτό, δεν χωράν όμως κι αυτές, δεν θέλω να χωρέσουν κι αυτές, φτάνει νοιώθω γεμάτος
το παιδί είναι μικρό ευτυχώς, θηλάζω σχεδόν αποκλειστικά, λίγα τα έξοδα του, φαντάσου σ' αυτή την φάση να 'χαμε δραστηριότητες, φροντιστήρια, ρούχα, παιχνίδια, γιορτές, αυτά μου έλεγε στο τηλέφωνο μια παλιά συνάδερφος με μεγαλύτερο παιδί, πέρσι πέθανε ο άντρας της, αυτή απολύθηκε την περασμένη βδομάδα
θα φτιάξουν τα πράγματα δεν μπορεί, είπα service πριν, τρία χρόνια χρόνια έχω να κάνω να καλέσω ειδικό για service του κλιματιστικού, κάνει ζέστη και φοβάμαι να το ανοίξω μην βγάλει τίποτα και πάθουμε κάτι
το παιδί είναι μικρό ευτυχώς, θηλάζω σχεδόν αποκλειστικά, λίγα τα έξοδα του, φαντάσου σ' αυτή την φάση να 'χαμε δραστηριότητες, φροντιστήρια, ρούχα, παιχνίδια, γιορτές, αυτά μου έλεγε στο τηλέφωνο μια παλιά συνάδερφος με μεγαλύτερο παιδί, πέρσι πέθανε ο άντρας της, αυτή απολύθηκε την περασμένη βδομάδα
θα φτιάξουν τα πράγματα δεν μπορεί, είπα service πριν, τρία χρόνια χρόνια έχω να κάνω να καλέσω ειδικό για service του κλιματιστικού, κάνει ζέστη και φοβάμαι να το ανοίξω μην βγάλει τίποτα και πάθουμε κάτι
Προχθές είδα στον ύπνο μου ότι κέρδισα το τζόκερ, το έκοψα κι αυτό, δεν είναι το ευρώ, είναι που νοιώθω μαλάκας, δεν προλαβαίνω κιόλας να περάσω απ' το πρακτορείο γεμάτη μέρα, ονειρεύτηκα λοιπόν πως κέρδισα το τζόκερ... εκατομμύρια και πήρα στην σειρά σπίτια φίλων και γνωστών, το ένα μετά το άλλο απρόσκλητος, τους έλεγα πως είχα μια δουλειά στην γειτονιά, πιάναμε κουβέντα και ρωτούσα πόσα χρέη έχουν και πόσα έχουν ανάγκη για να κοιμηθούν καλά εκείνο το βράδυ, τους έλεγα πως ήρθαν κάτι λεφτά, άφηνα μια επιταγή κι έφευγα, τώρα με τόσα λεφτά θα περιφράξω εκείνο το στρέμμα, θα το καθαρίσω και θα φτιάξω έναν κήπο με ντομάτες και άλλα, αυτό έχω ανάγκη... Δεν αντέχω άλλο αυτή την δουλειά, όμως πληρώνομαι στην ώρα μου και έχω τα βασικά, που να φεύγω και που να πάω μετά, δεν έχει τίποτα έξω
χτυπά το τηλέφωνο...Αθήνα, Πειραιάς, Σαλαμίνα γράφει, θα 'ναι ή για καθυστέρηση κάποιας πληρωμής, ή για κάποια προσφορά.....θέλω κι εκατό πενήντα ευρώ για τον οδοντίατρο, μου 'πε ''πρέπει να μπει ότι υπάρχει δίπλα'', πορσελάνη...περασμένα μεγαλεία, τότε που 'χα(με) λεφτά τα καλύτερα ''οι άπλες'' ήμασταν....τα καλύτερα...καλύτερα που δεν παντρεύτηκα σκέφτομαι που να βγεις....πρέπει να γίνουν όλα, όπως ορίζεται....
δεν ξέρω από που κρατιέμαι, δεν ξέρω πως κρατιέμαι....και συνεχίζω με τον ίδιο ρυθμό σταθερά σαν βαπόρι νοιώθω ενώ έχει θάλασσα, ''σε βλέπω σαν φάρο, στέκεσαι και φωτίζεις ότι καιρό και να 'χει μου 'πε προχθές η κόρη μου'' κι είναι επτά το ''σκατό'', έλιωσα, συγκινήθηκα....Είναι τόσα, πως χωράν; που χωρά; Μεγαλώνω και φαίνεται από διάφορα φευγιά άλλων, δεν είναι πια ότι ασπρίζουν τα μαλλιά και τα γένια, αυτό πια είναι πταίσμα...
Νομίζω πως κάνω όσο καλύτερα μπορώ τα πράγματα, υπάρχουν στιγμές κι είναι και πολλές είναι η αλήθεια πως απολαμβάνω πράγματα που κάνω και συμβαίνουν.....
Έπεσα προχθές πάνω σε μια τρομερή σκέψη του Αμερικάνου συγγραφέα Χένρυ Ντέηβιντ Θορώ (1817-1862). ''Όταν κάποιος προχωράει αποφασιστικά προς την κατεύθυνση των ονείρων του, και παλεύει για να ζήσει τη ζωή που είχε ονειρευτεί, θα συναντήσει την επιτυχία εκεί που δεν την περίμενε.''
Έπεσα προχθές πάνω σε μια τρομερή σκέψη του Αμερικάνου συγγραφέα Χένρυ Ντέηβιντ Θορώ (1817-1862). ''Όταν κάποιος προχωράει αποφασιστικά προς την κατεύθυνση των ονείρων του, και παλεύει για να ζήσει τη ζωή που είχε ονειρευτεί, θα συναντήσει την επιτυχία εκεί που δεν την περίμενε.''
Μεγάλη σκέψη, γιγάντια, θα κρατηθώ πάνω της, κι αυτή μαζί μου το ξέρω!!!
β.ψ.
Σχόλια