Διάφανο και δυνατό, σκούρο καφέ και γλυκό, φωτιά και άδειασμα στο ποτήρι πριν βράσει και πάρει φωτιά, λίγη κανέλα και ένα σωρό πράγματα από παλιά, μόνο με την μυρωδιά.
Όταν πιάσει λαιμό έφυγα, μαζί με το άνοιγμα του λαιμού ανοίγει μια επικοινωνία με το παρελθόν, δίχως πίκρα που δεν είναι παρόν. Είναι εκεί που πρέπει να 'ναι, και ήταν όπως έπρεπε, γεμάτο και ουσιαστικό, πλούτος για το παρόν.
Άντε γεια μας σκέφτηκα και ήπια το τελευταίο μέλι με την κανέλα μέσα του και την λίγη ρακί που χε 'μείνει.
β.ψ.
Σχόλια